ΟΜΑΔΕΣ ΚΩΦΩΝ
"Ψυχανθός"=
Όπως όλοι γνωρίζουμε, η επαφή με το κοινωνικό σύνολο γίνεται με την ακοή. Με λόγο και αντίλογο παράγεται ο πολιτισμός. Ο κωφός στερείται την επικοινωνιακή σχέση, δεν ακούει σκέψεις, δεν παίρνει ούτε δίνει ιδέες, δε συμμετέχει στη δημιουργία, στη χαρά και στη λύπη του διπλανού. Όταν ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να ακούσει, τότε γίνεται απλός θεατής της ανθρώπινης κοινότητας. Βλέπει τους άλλους να επικοινωνούν, να δημιουργούν, αλλά αυτός παραμένει κλειστός στον εαυτό του, μην μπορώντας να συμμετέχει, αφού του λείπει το μέσο.
Όλα αυτά έχουν τις δυσμενείς τους συνέπειες στην εκπαίδευση, την πνευματική ανάπτυξη και την κοινωνική ένταξη των κωφών. Εφόσον δεν αναπτυχθεί εναλλακτική γλώσσα επικοινωνίας είναι αναπόφευκτο το ότι θα επηρεάζεται η ψυχική τους ισορροπία. Μάλιστα, οι περισσότεροι κωφοί είναι παιδιά ακουόντων (90%), γεγονός που τους κάνει να αισθάνονται ξένοι, μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, ή – σε καμία περίπτωση – άνετοι στην επικοινωνία με τους δικούς τους, τους πιο στενούς γι’ αυτούς ανθρώπους.
Έρευνες έχουν επίσης δείξει ότι οι έφηβοι κωφοί αισθάνονται πιο συναισθηματικά ασφαλείς και πιο αποδεκτοί στις σχέσεις τους με κωφούς συμμαθητές απ’ ότι με ακούοντες, ενώ αντίθετα, όντας παιδιά κωφών, μεγαλώνουν τις περισσότερες φορές ομαλά και χωρίς περαιτέρω προβλήματα από ότι τα τυπικά παιδιά.
Συνοψίζοντας, η ελλιπής γνώση και αντίληψη του κόσμου του πολιτισμού και κυρίως των πνευματικών επιτευγμάτων υποβιβάζει τεχνητά το επίπεδό των κωφών. Η διαφορετικότητά που χτίζεται μειώνει την καθημερινή ανθρώπινη επαφή. Ζουν με απλές, δραστηριότητες μακριά από ευρύτερους προβληματισμούς και ενδιαφέροντα. Η συζήτηση και η ανταλλαγή απόψεων είναι και αυτή στα ενδιαφέροντά τους, αλλά με περιορισμούς. Για να συζητήσουν άνετα πρέπει να χρησιμοποιήσουν τα χέρια, πράξη σχεδόν απαγορευμένη σε αρκετούς οικογενειακούς αλλά και σε μερικούς σχολικούς χώρους. Οι ίδιοι νιώθουν έντονα την ιδιαιτερότητά τους ως ομάδα. Την ταυτότητά τους, αυτήν που στερούνται έξω στον κόσμο των ακουόντων, όπου η γλώσσα τους δε μιλιέται, την αναζητούν στις συντροφιές τους.
Το Κέντρο μας έχει ως σκοπό την ενδυνάμωση της ταυτότητας τους μέσα από την ομαδική συνεργασία σε εβδομαδιαίες συναντήσεις, μέσω των οποίων επιτυγχάνεται η ανάδειξη των προτερημάτων τους και η ένταξή τους στην περαιτέρω κοινότητα, ως μέλη της με διαφορετική οντότητα. Η αποκλειστική τους επικοινωνία με κωφούς, τους ενισχύει ναι μεν ψυχικά, αλλά δεν παύει να μην είναι και το μόνο ζητούμενο, εφόσον τους περιορίζει και τους απομονώνει από το ευρύτερο περιβάλλον, συνάμα.
ΜΕΛΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου